Ik begin al te wennen
Tere! ,
Eventjes een update over de afgelopen weken, sorry dat ik niet veel heb geschreven. Het was allemaal nogal indrukwekkend en wennen en ik was vaak ook moe, of weg.
De introductiedagen waren wel een beetje saai om eerlijk te zijn, veel informatie en soms had je er wat aan, maar veel hebben we gewoon gezeten en niets gedaan. Met de tutorgroep gingen we gezellig lunchen en met wat anderen ben ik nog de stad ingegaan.
Het eerste weekend in Tartu zijn we met bijna alle huisgenootjes naar Narva en het Peipsi meer gegaan en daar een stuk langsgereden. Narva ligt aan de grens van Rusland en staat erom bekend om een lelijke en oude stad te zijn enn.... dat was het ook. Het hoogtepunt van Narva was dan ook het stukje taart dat ik at om de ergste honger te stillen na die 2 en een half uur durende autorit.. De rit langs Peipsi was heel erg mooi. Langs de weg stonden heel veel oude vrouwtjes die uien probeerden te verkopen en nog steeds hebben we het over ‘the onion road’ als we ergens een ui tegenkomen haha.
Vorige week dinsdag begon de werkelijke studie en moest ik aan het werk. Helaas waren niet alle courses even leuk en heb ik wat geswitched, gelukkig heb ik nu een schedule dat leuk is :D Verder hadden we een pubcrawl, waarbij niemand echt nuchter is uitgekomen, maar wel leuk was. Vorig weekend zijn we gewoon eventjes uit gegaan en waren we van plan een tripje te maken, maar omdat we een beetje laat met het plan kwamen, konden we geen auto meer regelen. Nu gaan we dat dus dit weekend doen.
Verder heb ik mijn Estonian i-d geregeld, wat wel even een werkje was en me ingeschreven voor een trip naar Rusland. Poetin here i come! Die zal plaatsvinden van 22 oktober tot en met 26 oktober. Verder hoop ik nog een trip te kunnen maken naar Lapland en het noorder licht te kunnen zien en natuurlijk even Helsinki, Stockholm en misschien Oslo te bezoeken nu we toch in het noorden zijn haha.
Verder gaat alles goed hier hoor, het was in het begin heel erg wennen, maar omdat iedereen heel aardig en vriendelijk naar elkaar toe is en iedereen toch ergens in hetzelfde schuitje zit, maak je makkelijk vrienden of kennisjes. Vooralsnog doe ik vooral veel met mijn huisgenootjes, want we wonen toch samen.
Nägemist!
Liefs,
Lotte
De eerste dag in Tartu, reizen
Dag alle mensen die nieuwsgierig zijn naar mijn avonturen hier in het verre Tartu, Estonia.
Allereerst wil ik zeggen, ja ik ben goed aangekomen en ik hoop dat ik een à twee keer per week kan schrijven in een verslagje, maar als dat niet gebeurd, dat komt gewoon omdat het internet hier niet altijd even leuk is. (Dit is namelijk ook nog eens geschreven vanuit onze keuken, waar niet iedereen tegelijk kan zitten.) Ook ben ik nog wel eens moe en soms doe je ook wel dingen...
Oké, nu verder met het superverhaal met mijn reis naar Tartu. Die ging om op zijn zachtst te zeggen een beetje chaotisch. Toen ik op de luchthaven aankwam, had ik twee stuks aan bagage mee.. (want ja, als je 5 maanden weg bent, dan kan je niet met een lullig koffertje aankomen) Dat eerste stuk bagage kon gewoon worden weggebracht bij de superautomatische bagagewegbrengband, maar het andere moest worden ingecheckt ofzo. Dus toen kwamen we erachter dat ik zo stom was om mijn roepnaam te gebruiken ipv mijn officiele naam. KLM boeide het niet zoveel, maar ik moest het wel eerst even checken bij Estonian airlines. (die het ook niet echt boeiden, maar ok) Ik mocht helemaal naar het verdomde andere eind van het vliegveld rennen, mijn ouders dachten dat ik al weg was en het was een snel tot ziens. Gelukkig was dat allemaal oke en ik appte even de ouders of ze er nog waren zodat we goed afscheid konden nemen. Had ik ook verteld dat het een erg warme dag was.. Ik kom er heerlijk bezweet aan, gooi een glas sap naar binnen en ga weer naar de douane. Ik heb nog even lekker kunnen genieten van een smoothie daar en toen ging ik maar naar het vliegtuig, want ik had nog een halfuur. Ik ken mezelf, als ik iets ga doen in een boekenwinkel, dan verlies ik mezelf en dan ben ik alsnog te laat. Het vliegtuig was niet zo groot though, maar had wel gratis zoutjes!!!! (En een riem die niet omging..) Eenmaal in kopenhagen aangekomen, dacht ik dat ik naar de transfercentrum ding moest, maar dat hoefde dus niet, dus heb ik alsnog heen en weer gerend en was ik weer een halfuur te vroeg bij de volgende vlucht. De laatste vlucht ging ook prima (al was ik een beetje treurig dat ik geen boek had ingepakt en daarom maar spelletjes ging speelen op mijn tablet.
Toen ik in Tallinn was aangekomen, was het eerste wat ik wilde doen de bagage halen, maar de tijd verstreek en alle andere mensen waren allang weg, je zag ze allemaal treurig voorbijkomen en uiteindelijk was ik al een beetje bang dat mijn bagage er... nog ... niet.. was.... Maar met volle moed (keep your hopes up) ging ik naar de balie, die mij tot mijn grote verdriet vertelde dat mijn bagage er nog niet was en op de volgende vlucht vanaf Kopenhagen kwam, midden in de nacht. Gelukkig konden ze de bagage gewoon naar Tartu sturen en ging ik lekker zonder veel gesjouw naar Tartu. 2 uur busreisje, de buschauffer doet een paar vage mededelingen in het Ests, ik kan geen reet doen in de bus... blababla. Zo ging die reis.
Eenmaal aangekomen in Tartu liep ik een paar keer de verkeerde kant op, wat heel vreemd is voor mij, maar het is hier in het centrum een beetje chaotisch met alle omleidingen. Bij het gebouw aangekomen moest ik nog even een klein uurtje wachten (nee minder, maar ik heb geen idee, want ik was moe) Toen kreeg ik de sleutel, en kon ik eindelijk mijn kamer in!!
Ik deel de kamer met een Duitse masterstudente, en het “Appartement” dus met twee duitse meiden, een tjechische, een Japanse en een Russische. Ze zijn allemaal heel erg aardig en we hebben al vaak samen gelunched en gechilled op het strand met bier en gin tonic.
Dus dit was even een beschrijving van de eerste dag,
Morgen of overmorgen komt wel even een verslagje van de introductie dagen, want dan kan ik dat in een keer doen :D
Mis jullie allemaal wel hoor,
Liefs Lottie-op-het-potje